Hartelijk welkom op onze Terschelling website!

.

TERSCHELLING
(Schylge)

Terschelling is het op één na grootste van de vijf bewoonde Nederlandse Waddeneilanden. Maar wat betreft rust, ruimte en natuurschoon is Terschelling de nummer één. Terschelling bestaat voor een groot deel uit natuurgebieden waarvan "de Boschplaat" van internationale betekenis is . Het strand heeft bij eb een breedte van enkele honderden meters en aan de noordzijde op de Noordvaarder is het strand zelfs een kilometer  breed. Ook in de zomer, tijdens het hoogseizoen, zijn er op Terschelling nog genoeg rustige plekjes te vinden. Het eiland biedt tal van mogelijkheden om te recreeren zoals fietsen, wandelen, zwemmen, surfen, sportvissen, vliegeren, paardrijden, zeehonden kijken en strandzeilen. Het eiland is een eldorado voor de planten- en dierenliefhebbers. De duinen zijn voor een deel (800 ha.) beplant met naald- en loofbossen. In de vochtige duinvalleien groeit de "Cranberry" . De bessen van deze plant worden in veel Terschellinger producten verwerkt. In totaal komen op Terschelling wel 600 wilde plantensoorten voor. In de loop van het jaar doen wel 100 verschillende soorten vogels het eiland aan. Als het wad droog valt komen vele tienduizenden vogels er naar voedsel zoeken. Verder zijn er op het wad en in de Waddenzee vele soorten vissen, schelpen en kreeften te vinden. En ook de zeehond is weer terug. Grote groepen zijn regelmatig te zien als ze op de zandbanken tussen Vlieland en Terschelling liggen  te rusten. In het hoogseizoen worden er dagelijks zeehondentochten  georganiseerd. Van west naar oost biedt Terschelling een gevarieerd landschap. Aan de Noordzeekant het brede strand met daarachter het duingebied met natte duinvalleien, heidevelden, bossen en soms een weide. Aan de Waddenkant de dijk met daarachter de polder. Aan beiden uiteinden van het eiland liggen grote natuurgebieden. Aan de oostkant, tot aan het Amelandergat, de Boschplaat en aan de westkant de Noordvaader. Allebei ooit zandplaten die aan het eiland vastgroeiden en de lengte van het eiland bijna verdubbelden.
West-Terschelling is het grootste dorp van het eiland, hier komt men aan met de veerboot. Men kan hier, evenals in Midsland, de karakteristieke geveltjes bewonderen van de oude commandeurshuizen, die dateren uit de bloeitijd van handel en walvisvaart. Het gezicht van West-Terschelling wordt in de eerste plaats bepaald door "de Brandaris",
de 55 meter hoge vuurtoren, die dateert uit 1594. Blijkens 16e eeuwse zeekaarten moet er ook voor de huidige vuurtoren al een toren met kapel hebben gestaan, die was gewijd aan de lerse abt"Sint Brendan". Helaas is de Brandaris niet voor publiek toegankelijk. Terschelling lag in de 17e eeuw langs een belangrijke scheepvaartroute naar Amsterdam. Op de rede van Terschelling lagen vaak veel schepen te wachten op gunstige wind om door het Vlie de Noordzee op te zeilen. De bouw van de karakteristieke vuurtoren Brandaris werd dan ook door Amsterdamse kooplieden betaald. Tegenwoordig heeft de haven, die in de enige natuurlijke baai van Nederland ligt, vooral een toeristische functie. In de zomer is het er altijd gezellig druk.

vinkesvraag@hotmail.com
November 2024